فرشینه حصیری گرد ۸۰ – ۹۰ سانتی متر – کد: ۷۵۲

توضیحات

این فرشینه حصیری از برگ درخت داز بافته شده است و کار هنرمندان جنوب ایران می باشد و به دکوراسیون منزل زیبایی خاصی می بخشد. این سفره و فرشینه حصیری داز به شکل سفره گرد و سفره بیضی جهت رومیزی و پادری نیز استفاده می شود.

داز چیست؟

داز یا نخل ایرانی از درختان بومی ایران و جنوب غربی آسیا است. در گویش محلی به گیاه نر آن پورک و به پایه ماده آن داز می‌گویند. درخت داز دارای برگ هایی پهن از نوع برگ های نخل خرما است. ارتفاع درخت داز حداکثر به دو متر می رسد. میوه این درخت در میان شاخه ها و به صورت خوشه ای رو به بالا می روید. هر درخت داز تقریبا بیش از ۴۰ کیلوگرم میوه می دهد. مردم بومی منطقه از میوه درخت داز برای خوراک دام استفاده می کنند. زمان گلدهی این درخت اسفند و فروردین ماه است و میوه های آن از شهریور تا آبان ماه می رسد. میوه درخت داز شبیه میوه کُنار است و مزه ای گس و شیرین دارد.

داز یا نخل وحشی یکی از گونه های بیابانی است که در مناطق جنوبی سیستان و بلوچستان در شهرستان های ایرانشهر، سراوان، سرباز، نیکشهر و بیشه‌های انبوه به‌ویژه در بستر رودخانه‌ها می روید.

درختچه داز به عنوان اقتصادی ترین گونه گیاهی در استان سیستان و بلوچستان نقش بسزایی در زندگی روزمره مردم محلی و نیز توسعه صنایع دستی این استان دارد و استفاده از مصنوعات درخت داز به مناطق روستایی و عشایری منحصر شده و از آن در مناطق شهری فقط برای مصارف تزئینی استفاده می شود.

از برگ این درخت وحشی وسایل و ابزار حصیری مختلفی تهیه می‌کنند، از جمله پَربُند که ریسمانی کلفت و محکم برای بالا رفتن از درختان خرما است. چیلِک یا هُژبُر که به عنوان ریسمان از آن استفاده می‌کنند و کَتِل که ظرفی است برای جاسازی خرما با فشار و برای جلوگیری از کرم‌زدگی می باشد. از دانه‌های گرد آن نیز در تهیه تسبیح استفاده می‌کنند.

روستائیان و عشایر منطقه از برگ های درخت داز انواع سبد، حصیر و زیر انداز، کَپر، کفش و طناب می بافند. سرسبز بودن این درخت در طول سال این فرصت را به مردم منطقه می دهد تا برای ساخت انواع مصنوعات همواره به برگ های سبز و تازه داز دسترسی داشته باشند.

این مطلب را هم مشاهده فرمایید: تاریخچه حصیر بافی و انواع آن در ایران

این مطلب را هم مشاهده فرمایید: صنایع دستی چیست؟